Aspi's in de politiek
Details
Duur: 0 minuten
Groepen: 1
Intensiteit: zwaar
Leeftijd: van 17 tot 99 jaar
Spelers: van 8 tot 30
Soort: themaspelen
Terrein: buiten
Thema's: andere
Tijdens het kamp wordt de aspirantenploeg opgedeeld in twee (of meer naargelang het aantal deelnemers)politieke partijen. Het is aan hun om zelf een naam te bedenken, om een boeiend programma op te stellen en uiteraard zoveel mogelijk stemmen te halen op de verkiezingen!!!! Hoe nu een politieke partij opzetten?? Eerst dienen de aspi's zelf een geschikte naam zoeken voor hun partij. Ze moeten ook mensen zoeken die in hun partij willen opkomen. Elke partij moet zelf nog op zoek gaan naar 2 andere partijleden (vb. een kookouder, de kwiksleidster, ...) Vervolgens moeten de aspis een partijprogramma opstellen. Iedere partij tracht een aantal belangen te verdedigen of een problemen op te lossen d.m.v. een partijprogramma. Een partij heeft tot doel het chirokamp aangenamer te maken, evenentuele minpunten weg te werken of wat extra's aan te bieden. Een geschikte slogan kan natuurlijk niet uitblijven. Eventueel kan men een onderscheid maken tussen een algemene slogan voor de hele partij en aparte slogans voor iedere politicus. De partijen moeten ook een originele, gewaagde en duidelijke reclamecampagne maken. Hierin stelt men vb. alle leden van de partij voor aan de hand van grote posters, strooibriefjes, gezamelijke brochures, ... Ook moeten de aspi's het partijprogramma duidelijk kunnen overbrengen. Voor dit deel van de campagne krijgt iedere partij een budget van bv 25 euro (dit komt van de aspikas, dus het bedrag is hier afhankelijk van). Hiermee kan dan drukwerk, kopiekosten, ... betaald worden. Uiteraard dient de boekhouder van de partij een waterdichte boekhouding bij te houden. Zelf in elkaar geknutselde gadgets, vlaggen, t-shirts, spandoeken, petjes, ... kunnen de kans op overwinning vergroten. Verder is een goede uitstraling (bv. het dragen van een pak) ook een belangrijke factor, .... Deze voorbereidingen gebeuren grotendeels voor het kamp zelf. Zorg ervoor dat je de aspi's zelf al ingdeelt ( vb. bij elke groep een "leiderfiguur" zetten, ...) en dat je de aspi's tijdig informeert!!!! De partijen krijgen ongeveer 4 à 5 dagen op kamp om campagne te voeren, dit gebeurt buiten de activiteiten!! Willen ze posters ophangen dan moet dit maar tijdens de siësta, of eventueel 's nachts. Na deze 4 of 5 dagen volgt er eerst een debat, met de rest van de chiro als publiek. Vervolgens volgt de stemming. Heel de chiro gaat dan dus stemmen voor een bepaalde partij. (Toen wij dit spel speelden, kregen we bij de plaatselijke radio 1 uur zendtijd, dit is leuk om daarop de uitslag mede te delen in het bijzijn van de voorzitters) Regeren en oppositie De regeringspartij heeft in principe de macht. Een aantal leden van de partij worden benoemd tot ministers, die elk hun verantwoordelijkheden krijgen (vb. minister van sorteren, taakverdeling, ...) Door middel van nieuwe wetten, nieuwe projecten en initiatieven tracht iedere minister zijn taak zo goed mogelijk uit te voeren. Daarbij houdt hij uiteraard rekening met het vooropgestelde programma van zijn partij. Bijvoorbeeld: als in het partijprogramma staat dat er meer vuilniszakken komen, is het de taak en de verantwoordelijkheid van de minister van milieu om er voor te zorgen dat dit effectief gebeurt. Hoe dit gebeurt kan op verschillende manieren: Hij kan dit helemaal zelf in zijn eentje doen (wat voor een minister in feite veel te veel werk vraagt.) Hij kan ook een huisvuilophaaldienst organiseren (wat geld kost). Of hij kan het volk ertoe aanzetten om zelf vuilniszakken naast hun tent te plaasten ( al dan niet verplicht op straffe van boete, wat de minister dan weer onpopulair kan maken). Deze moeilijke keuze moet de minster of de regering zelf maken .... Ook dit gebeurt buiten de activiteiten. Oppositie de partij die de verkiezingen verliest zit wel in het parlement maar zit niet in de regering. Zij heeft in wezen niet veel in de pap te brokken, maar kijkt er wel op toe dat de regering haar beloftes nakomt. Zoniet dan moet de oppositie de bevolking duidelijk maken dat ze beter voor de oppositiepartij hadden gekozen. Op basis van een dagelijkse pop-poll (waarbij aan het volk gevraagd wordt voor wie zij op dat moment zouden stemmen), kan het zijn dat de oppositie meer en meer stemmen krijgt. Wordt het verschil te groot, dan kan de regering vallen. Dagelijks krijgt men dus door deze pop-poll een stand van zaken. Als blijkt dat de oppositie meer en meer macht (= meer stemmen) krijgt, dan zouden twee zaken kunnen gebeuren: 1 Stel dat de oppositie op een bepaald moment evenveel stemmen heeft dan de regering, dan krijft de oppositie de kans om bij een beslissing van de regering waarmee de oppositie niet akkoord gaat, een "referendum" te houden. Dit wil zeggen dat het volk de kans krijgt om zijn mening te zeggen. Gaat het volk akkoord met de beslissing van de regering, of is ze radicaal tegen?? 2 Als in de Pop-poll blijkt dat de oppositie meer dan 2/3de van de stemmen haalt, wil dit zeggen dat het volk geen vertrouwen meer heeft in de regering, en dus zal de regering vallen. Dit wil zeggen dat er de volgende dag nieuwe verkiezingen zullen uitgeschreven worden, met alle gevolgen vandien. (Liefst tijdens de siest, want de andere groepen hebben ook nog een programma)
Opmerkingen
Het is belangrijk dat de leiding zelf ook helemaal opgaan in het spel. Dat ze gepaste vragen hebben voorbereid voor het debat, en dat de pop-poll zodanig op voorhand is voorbereid, dat het nog maar weinig tijd kost om deze te doen.
van Tim Ramboer, BJ/0114, Chiro Mutsaard, Brussel
Materiaal
- veel vragen
- veel pop-pollbladen
- veel verkiezingsformulieren