Redelijke aanpassingen

Unia (2022) definieert een redelijke aanpassing als een verandering in de omgeving waardoor deze toch toegankelijk wordt. Oorspronkelijk werd dit vooral gelinkt aan personen met een handicap/beperking_⁴. Dit willen wij breder trekken naar alle personen die aan scouting willen doen, maar daarbij drempels ondervinden. Voor iedereen, ook bijvoorbeeld voor iemand die het Nederlands niet helemaal machtig is, willen wij een aanpassing doen waardoor de drempel voor scouting lager wordt. De aanpassing kan iets zijn waarvoor extra materiaal nodig is, maar dat hoeft niet altijd. Een aanpassing kan ook ‘een extra paar ogen’ zijn of transparantie.

Door bijvoorbeeld bij de totemisatie op voorhand te communiceren dat de opdrachten op maat van elke totemisant worden bepaald en rekening houdt met diens grenzen blijft de waarde van het ritueel onveranderd maar is de uitvoering wel toegankelijker en laagdrempeliger voor elke deelnemer.
Zelfs stilstaan bij het nut van bepaalde tradities en activiteiten, kan een situatie proactief meer toegankelijk maken. Een aanpassing is dus zeker niet enkel nodig pas wanneer de situatie zich voordoet. Ook door vooraf stil te staan bij je werking zorg je al voor kleine verbeteringen. Wat redelijk is voor een lid, leiding, hele scoutsgroep of zorgfiguur, is steeds afhankelijk van de situatie en de persoon.
Er zijn heel wat verhalen van mensen die meer inclusief proberen te werken en succes boeken, verhalen van mensen die wel willen werken om meer inclusief te zijn maar niet weten waar te beginnen en mensen voor wie ‘inclusie’ klinkt als een té grote uitdaging. We erkennen de uitdaging en denkoefening die inclusief werken vraagt, maar de succesverhalen tonen ons dat het effectief mogelijk is. Je staat er nooit alleen voor. Dialoog en communicatie binnen een groep, met het lid, de leiding of de structuurvrijwilliger en de zorgfiguur of ouders zijn daarom vaak een eerste stap. Samen oplossingen bedenken is dan ook gemakkelijker dan alleen. Wie weet kom je door samen te brainstormen wel tot een geniale oplossing voor iets waar je zelf de hele tijd op vast loopt of kan je eens ten rade gaan bij het district, de gouw, de ploeg of bij externe organisaties. Maak inclusie bespreekbaar en je zal zien dat er (misschien onbewust) al heel wat gedaan wordt en dat het niet altijd een enorm grote verandering vraagt. Evolueren naar een inclusieve werking is een verbeteringsproces dat nooit volledig af is. We kunnen er wél samen voor zorgen dat we elke dag een extra stap zetten naar meer inclusiviteit.

_⁴ Vandaag de dag zijn er mensen die de voorkeur geven aan het gebruik van ‘persoon met een handicap’ én die de voorkeur geven aan ‘persoon met een beperking’. We kiezen er dus voor om beide termen te gebruiken. Waar sommigen de term ‘beperking’ te breed vinden om het specifieke van mensen met een functiebeperking te omvatten, vinden anderen dat iemand geen handicap kan hebben maar dat de samenleving eigenlijk een handicap heeft. Het belangrijkste blijft om de persoon niet te reduceren tot een beperking of handicap maar te zien als ‘een persoon met …’