Rituelen

Scouts en gidsen hebben een lange traditie van rituelen. In de kabouters-en-welpentak spelen rituelen een belangrijke rol. Lees hier meer over de belangrijkste rituelen.

Rituelen voor kabouters en welpen

Openen

De opening bij kabouters en welpen is een traditie die meegaat vanaf het begin van scouting. Start je activiteit met dit ritueel als goede start:

Als leiding roepen jullie ‘rimboe’. Jullie kabouters verstoppen zich in de jungle, of eerder in jullie omgeving.
Akela roept ‘yalahi’, dit betekent ‘wij gaan op jacht’. De kabouters en welpen komen tevoorschijn en roepen ‘hiiii’ (ja). Ze gaan gehurkt zitten in een kring.
Akela (of een derdejaars kabouter of welp) roept ‘djib, djib, djib’ (doe je best). De kabouters en welpen springen recht met hun handen als gespitste oren naast hun hoofd.
De kabouters en welpen antwoorden met ‘wij, dob dob dob’ (wij doen ons best) en laten hun handen zakken.

Sluiten

Ook om je activiteit af te sluiten kan je een ritueel bedenken. Je kan samen een afscheidslied zingen of het avondlied, een (nest)kreet roepen in de formatie of slaapwel zeggen met een scoutshand of welpengroet.

Hordetotem

Sommige groepen werken met een hordetotem, al noemen ze die vaak niet zo. Meestal gaat het om een stok met een wolvenkop op. Aan die stok hangen verschillende voorwerpen, zoals een aandenken, de namen van leden... De stok vormt zo een soort geschiedenisboek. Bij een openingsritueel of bij de belofte kan de hordetotem een belangrijke rol spelen, als mascotte van de tak.

Je kan ook een ander voorwerp kiezen dat die rol vervult en dat jullie van generatie op generatie doorgeven: een tand van een dier, een ketting, een gegraveerde stok.

Kabouter- en welpengroet

Een welp legt zijn belofte af. Een hand in welpengroet het andere hand op de scoutsvlag.

Kabouters en welpen groeten elkaar op een speciale manier:

Steek je rechterhand omhoog.
Strek je wijs- en middenvinger.
Leg je duim op je ringvinger.

Waarom? De twee vingers lijken op de gespitste oren van een welp. Zo geven ze aan dat ze hun best doen om te luisteren. Tegelijk verwijst de groet naar de belofte. De duim beschermt de ringvinger: scouts en gidsen zorgen graag voor elkaar en proberen om elkaar te helpen.

Let op. Elke groep is anders, elke kabouter en (zee)welp is anders. Rituelen en tradities zijn groepsgebonden en veranderen in de tijd. Dat is oké. Hou niet koste wat het kost vast aan een ritueel om het ritueel. Maar pas aan waar en wanneer het nodig is.